Facebook-f Youtube
Powrót

Sakrament namaszczenia chorych

  1. „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).
  2. Sprawowanie sakramentu: ksiądz po włożeniu rąk na chorego modli się z wiarą i namaszcza poświęconym olejem jego dłonie i czoło.
  3. Sakrament ten udziela choremu łaski Ducha Świętego, która pomaga całemu człowiekowi do zbawienia. Namaszczenie odpuszcza również grzechy i staje się dopełnieniem chrześcijańskiej pokuty.
  4. Komu należy udzielać namaszczenia chorych:
    • chorym przed operacją, której przyczyną jest niebezpieczna choroba,
    • osobom w podeszłym wieku, których siły opuszczają; nawet wtedy, gdy nie zagraża im niebezpieczna choroba,
    • chorym, którzy utracili przytomność lub używanie rozumu, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni. Jeżeli istnieje wątpliwość, czy chory jeszcze żyje, należy udzielić tego sakramentu warunkowo.
  5. Sakrament ten można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował lub jeśli nastąpiło poważne pogorszenie.
  6. Namaszczenia chorych nie wolno udzielać tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim oraz nie udziela się go osobom zmarłym.
  7. Udzielany jest na każde wezwanie: osoba zgłaszająca chorego podaje, jaki jest jego stan zdrowia, tzn. czy przyjmie on Komunię Świętą (czy jest przytomny), czy też przyjmie tylko sam sakrament namaszczenia.
  8. Prosimy o zgłaszanie do parafii osób chorych, które nie mogą przychodzić do kościoła, aby przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania lub komunii św. Odwiedziny chorych odbywają się w I piątek i w I sobotę miesiąca przed południem.
Facebook-f Youtube